Sayfalar

23 Haziran 2011 Perşembe

SON


Bu defa çok değişik bi şey yapıyor, 8 Ocak 2011 tarihinde feysbuk hesabımda paylaşıma açtığım bi şiirimi -ki yazdıklarımı kendim haricindeki insanlara nadir gösteren biriyimdir. Ama bunu daha evvel kendi alanımda paylaşığım için malum telif hakkı vs bana aitliği ispatlandığından buradan da sizlerle gönül rahatlığıyla paylaşıyorum.


SON

Geçmişe dönüp yazdıklarını okuyunca

Çekti dikkatimi bir kaç mısra

Ben hep ağlamışım

Sense hep baş ağrısı çekmişsin


Güldüm bunları görünce ilk başta

Hep sebep sonuç doğuracak değil ya!?

Bir defada sonuç sebebi versin inatla

Ardından bi düşünme aldı aslında doğruydu da

Benim gözyaşlarım senin yüzünden

Senin baş ağrılarınsa benim yüzümden olmaya başlamıştı sonunda

Birbirimizi sevmiş ama senin kahrolasıca ukalalığın ve bencilliğin

Benimse inadım ve gururum yüzünden bir araya gelememiştik aylarca

Şimdi dönüp geriye bakınca

Bugün, bu dakika özlüyorum sanırım seni

Yaptıklarını unutmadım, unutmayacağımda

Ama bir şey var ki taaa içimde hep kalacak orda

Bilinmezliğin ince ve derin sızısı olacak orada

"Olsaydı devam edebilseydik nasıl olurdu" acaba diyeceğim

Bu soruyu soracağım kendime belki sürekli

Benim korkak, sorumsuz, bencil sevdiğim

Her şeyi bu kadar kırıp döktükten sonra seni affetmemi nasıl bekledin?

Nasıl hala umutlanabildin düzelecek diye???

Anlayabilmiş değilim?..

İyi niyet desem değil, umut desem değil, düpedüz aptallıktı seninkisi


Ama inan özlüyorum seni

Hele iki gündür rüyalarıma giriyorsun davetsiz..

Hiç bişey olmamış gibi görüyorum orda seni

Her şey yolunda, sorun yok gibi

Ama sonra uyanıyorum aniden

“Ne yani rüya mıydı” diyorum gördüklerim, tüm bu olup biten?..

Seni çok sevdim ben sevdiceğim

Uzunca bir süreden sonra ilk kez birine bu kadar güvendim

Çok yara almama rağmen seni bildim yanımda

Ama sen hiçbir şeyi göremeyecek kadar kör!

Anlayamayacak kadar aptal!

Fedakarlık yapamayacak kadar duygusuz!

Sorumluluk alamayacak kadar korkak!

Ve beni kaybetmekten korkmayacak kadar egona yenilmiş biriydin!!!

İşte bu sebeple sonumuzu ben değil sen getirdin!..


Not: Yukarıdaki mısralar maalesef bizzat yaşanmış olup, kötü bir deneyimin kağıda yansımalarıdır efenim. Ve tabiiki yine yazdıranlar utansın! diyor sıkıcan gözüne çamaşır suyunu bak bi daha bi daha yapıyo mu kör olasıca diyorum e hi e hi e hi )))

Hiç yorum yok: